Όταν λέμε στο ίδιο έργο δεν εννοούμε μόνο τη δεύτερη νίκη του Πολωνού δις πρωταθλητή ERC, Kajetanowicz στο Ράλλυ Ακρόπολις. Εννοούμε επίσης το ότι για ακόμη μια χρονιά είμαστε “κολλημένοι” στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με έναν αγώνα φωτοτυπία του περσινού. Αυτό απ’τη μία είναι καλό γιατί όλα πήγαν σωστά διοργανωτικά και από πλευράς θεμάτων ασφαλείας. Όμως, ο αγώνας τα τελευταία χρόνια έχει μικρύνει επικίνδυνα, έχοντας λίγες ειδικές και οι προβλέψεις για το μέλλον δεν είναι και τόσο ευοίωνες… Ο κόσμος δεν συρρέει όπως παλιά στα βουνά και το Ράλλυ Ακρόπολις, ένα απ’τα πιο φημισμένα Ράλλυ στον κόσμο, τείνει να ξεχαστεί ακόμα κι από εμάς τους ίδιους. Το μόνο καλό είναι ότι υπάρχει θέληση και απ’την οργανωτική επιτροπή και φυσικά απ’τον κόσμο να στηρίξει έναν “παγκόσμιο” αγώνα. Χρειάζονται και χρήματα, βέβαια… Ας περάσουμε, όμως, στο τι έγινε το διήμερο του Ράλλυ Ακρόπολις και πώς ο Kajetanowicz έφτασε σε μια ακόμα νίκη επί ελληνικού εδάφους. Ο αγώνας ήταν σκληρός για όλα τα πληρώματα και επιφύλασσε αρκετές δυσάρεστες εκπλήξεις! Έτσι πρέπει να είναι ένα Ακρόπολις. Η δεύτερη μέρα ήταν κυρίως η πιο επεισοδιακή, καθώς υπήρξαν πολλές εγκαταλείψεις στις πρώτες θέσεις και το βάθρο άλλαζε χέρια κάθε λεπτό στην τελευταία ειδική!
Αρχικά, το Σάββατο ο μικρός Ρώσος Gryazin πήρε το πρώτο αίμα στην πρώτη ειδική της Γραβιάς με το Skoda Fabia R5 και στη συνέχεια έκανε δεύτερους ή τρίτους χρόνους με αποτέλεσμα μέχρι την 5η ειδική να παραμένει πρώτος. Τότε δεν τον πέρασε κάποιος στο χρόνο, αλλά το Fabia τυλίχθηκε στις φλόγες στο δρόμο για την 6η ειδική. Έτσι, ο Al-Attiyah που ήταν δεύτερος πήρε την πρωτοπορία σε μια κοντινή μάχη με τον Πορτογάλο Magalhaes που είναι και πρώτος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος του ERC. Εκείνος που έπαιρνε ειδικές, αλλά χωρίς αυτό να φαίνεται στη γενική κατάταξη ήταν ο Kajetanowicz, ο οποίος είχε δύο σκασμένα λάστιχα που τον έριξαν απ’την αρχή πάνω από 40 δευτερόλεπτα πίσω. Σιγά σιγά, όμως ο Πολωνός μάζεψε τη διαφορά και με το τέλος του πρώτου σκέλους το Σάββατο έφτασε μισό λεπτό πίσω απ’τον Al-Attiyah και ήταν αρκετά ευχαριστημένος δεδομένων των συνθηκών που αντιμετώπισε. Στην εξαιρετική 4η θέση βρέθηκε ο Σωκράτης Τσολακίδης με Fabia R5 και ο κοντινότερος αντίπαλός του ήταν ο Τούρκος Bonstanci πάνω από 1 λεπτό πίσω. Ο Πολωνός πρωταθλητής Grzyb – δε θα τολμήσω να προφέρω το όνομά του στα ελληνικά – ήταν έκτος και πίσω του είχε τον περσινό Έλληνα πρωταθλητή Γιώργο Φιλιππίδη με το Fabia R5 της Motorsport Italia. Ο Έλληνας οδηγός έχασε χρόνο μετά από μια τούμπα σε αριστερή φουρκέτα, αλλά ήταν τυχερός που το Fabia ήρθε ξανά στα ίσια του μετά από μια πλήρη περιστροφή και μπόρεσε να συνεχίσει άμεσα.
Το Ράλλυ Ακρόπολις φημίζεται για το σκληροτράχηλο προφίλ του και για ακόμη μια χρονιά επιβεβαιώνει αυτή τη φήμη. Η δεύτερη και τελευταία μέρα είχε πρώτο θύμα τον πρωτοπόρο Al-Attiyah. Ένα θέμα στην υποβοήθηση του τιμονιού τον ανάγκασε να σβήσει τον κινητήρα ώστε να κάνει επανεκκίνηση κι αυτό του κόστισε δύο λεπτά σχεδόν, με το Fiesta του οδηγού απ’το Κατάρ να μην παίρνει μπροστά. Όταν πήρε τελικά, ήταν ήδη αργά και η πρώτη θέση έγινε αμέσως τρίτη, μέχρι που το ίδιο πρόβλημα στο τιμόνι τον ανάγκασε να εγκαταλείψει μετά τη 10η ειδική. Ο δρόμος άνοιξε για τον Magalhaes που είχε παρ’όλα αυτά τον Kajetanowicz να “αναπνέει” ακριβώς πίσω του. Κι όχι μόνο αυτό, είχε αρκετά προβλήματα στο Fabia – με την υποστήριξη της Seajets – με αποτέλεσμα μετά την 33 χιλιομέτρων ειδική της Ελάτειας να βρίσκεται 20 δευτερόλεπτα πίσω απ’τον Πολωνό. Με τις δύο πρώτες θέσεις να έχουν πια ξεδιαλύνει, έμεινε άλλη μία για να συμπληρωθεί το βάθρο κι εκεί έγινε σκοτωμός! Ο Τσολακίδης στην 8η ειδική χτύπησε μια πέτρα θαμμένη και έχασε 10 ολόκληρα λεπτά, αλλά παρέμεινε στον αγώνα. Η επόμενη ελληνική ελπίδα για τρίτο συνεχόμενο βάθρο μετά τα δύο του Λάμπρου Αθανασούλα, ήταν ο Φιλιππίδης. Βέβαια είχε μπροστά του τον Bostanci που κι αυτός θα έπαιρνε βάθρο σε τέτοια διοργάνωση για πρώτη φορά. Στην τελευταία ειδική, ο Τούρκος βγήκε απ’το δρόμο εγκαταλείποντας και δυστυχώς το ίδιο έκανε και ο Έλληνας οδηγός, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στον Grzyb να αρπάξει το τελευταίο σκαλί του βάθρου. Έτσι, ο Τσουλόφτας απ’την Κύπρο ανέβασε το DS3 του στην 4η θέση και παρά τον χαμένο χρόνο ο Τσολακίδης τερμάτισε 5ος σε μια μέρα γεμάτη απρόοπτα ενός τυπικού Ράλλυ Ακρόπολις. Ο νικητής του ERC 2 ήταν ο Melegari στην 6η θέση, ενώ 7ος ανέβηκε ο Βασίλης Δρυμούσης. Σε παράταξη στις θέσεις 7,8 τερμάτισαν τα δύο Fiesta R2 των δύο Τούρκων οδηγών, Banaz και Ozdemir με τον Tibor Erdi να συμπληρώνει τη δεκάδα.
Άλλη μια χρονιά που ο εθνικός μας αγώνας μας θυμίζει πως υπάρχουν πολλά ακόμα να κάνουμε για να φτάσουμε στο WRC. Μέχρι τότε το θέαμα που προσφέρουν οι οδηγοί του ERC και οι ανατροπές σε κάθε ειδική μόνο αμέτοχο δε μπορούν να σ’αφήσουν. Θα περιμένουμε υπομονετικά μέχρι το επόμενο σε όποιο καλεντάρι κι αν ανήκει, γιατί το Ράλλυ Ακρόπολις είναι μοναδικό και το λένε όλοι όσοι έχουν τρέξει σ’αυτό, Έλληνες και ξένοι…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
[…] Γράφει ο Κώστας Μπουλούκης (Strivein.gr) […]